چهره‌اش غمگین بود و زیبا، دلباختگان برای او هر کاری می‌کردند، حتی اگر فراق او را به جان می‌خریدند، دهه چهل سینمای جهان تصویری باوقارتر از او نداشت، دختری سوئدی که در نگاتیوهای سیاه‌وسفید آن روزگار می‌درخشید چه در «کازابلانکا»ی مراکش چه در «زنگ‌های کلیسای مریم مقدس».

از جمله نامدارانی است که به نقاشی ایران اعتبار بخشید اما هیچگاه کامیاب نبود. هوشنگ پزشک‌نیا را اغلب دوستانش که خود از بزرگان عالم هنر هستند، چنین توصیف می‌کنند. از نقاشان پس از مکتب کمال‌الملک و از صاحب‌نام‌ترین هنرمندان نسل اول مدرنیسم ایران که متاسفانه در زمان حیات به آنچه حقش بود نرسید.